Hij leidt twee levens. In het ene is hij zoals iedereen, in het andere is hij de beheerder van een macaber bottenmuseum. De tijd is aangebroken om de collectie aan te vullen en de zesjarige Jakey Frith, die lijdt aan een zeldzame botziekte, heeft precies wat hij zoekt. Hij is klaar voor de jacht. Wat volgt is een huiveringwekkend kat-en-muis-spel tussen de bottenverzamelaar, Jakeys vader Erdman en de gedreven maar gevoelige detective Etta Fitzroy. Het wordt een race tegen de klok om Jakey te redden.
****
Fiona Cummins is in het dagelijkse leven journaliste. Ze werkte voor de Daily Mirror waar ze zich vooral bezig hield met het interviewen van beroemdheden. Nu schrijft ze freelance voor kranten en magazines. Ze volgde een schrijfcursus en met haar debuut De verzamelaar kwam ze onmiddellijk in de bestsellerslijsten terecht.
Het onderwerp van deze thriller is beslist luguber. De kleine Jakey heeft een zeer zeldzame genetische botziekte Fibrodysplasia ossificans progressiva (FOP), er zijn maar een 500 gevallen bekend over de hele wereld. De bottenverzamelaar heeft een bottenmuseum geërfd van zijn vader en diens vader en kreeg de instandhouding van het museum met de paplepel ingegoten, meer nog, hij móést het verder zetten. Uiteindelijk wordt het ook zíjn passie. En dan ontdekt hij Jakey.
De lezer weet hoe de man te werk gaat en krijgt zelfs af en toe de mededeling dat er in de nabije toekomst iets te gebeuren staat. In feite verhoogt het alleen maar de spanning. Het verhaal is erg goed geconstrueerd en onderhoudend.
Etta Fitzroy is ook al een speciaal iemand. Cummins weet haar personages wel uit te kiezen. Ze hebben allemaal hun problemen, ook in de huishoudelijke sfeer. Van de gezinnen met een verdwenen kind kan het ook niet anders, maar zelfs zij krijgen een relationele achtergrond mee. Cummins heeft dit heel goed gezien, alle personages worden écht en je in hun verplaatsen is geen probleem. Zelfs de bottenverzamelaar leren we kennen als persoon. Maar Etta is zeker zo'n personage dat je wil terug zien, je wil weten hoe het verder gaat met haar.
Aan het einde van dit boek is het verhaal niet af. Het kan niet anders dan dat dit vervolgd moet worden. En ja hoor. Deel twee in wat The Bone Collector-serie moet worden is reeds verschenen, The Collector. Even verwarring ... in het Nederlands hebben ze de originele titel van boek één Rattle - wat rammelaar betekent - vertaald in wat in feite de titel van het tweede deel is. Oeps. Maar als het boek evengoed is als dit, hoor je me niet klagen.
De verzamelaar is een geweldig goed debuut. Hoe zowel Erdman, Jakeys vader, als Etta beiden hun weg vinden in enerzijds het zoeken naar zijn zoon en anderzijds het vinden en lokaliseren van de bottenverzamelaar en diens slachtoffers, is heel erg goed beschreven. Een plot om U tegen te zeggen. En vlot lezen doet het ook al en met veel plezier. Laat dat tweede deel maar komen.
Uitgeverij: Ambo|Anthos (2017) - 386 blz.
Oorspronkelijke titel: Rattle
Vertaling: Saskia Peterzon-Kotte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten