De verbeelding - Harlan Coben

Voormalig gevechtspilote Maya Stern ziet tijdens haar werk iets onmogelijks. Op de nannycam speelt haar tweejarige dochter Lily thuis met haar man Joe, maar die is twee weken eerder gewelddadig om het leven gekomen. Verbeeldt ze het zich? Ze zou haar ogen zo graag willen geloven, maar het kan gewoon niet waar zijn.

De intrigerende vraag die centraal staat: kun je alles geloven wat je met je eigen ogen ziet? Vooral als je het zo graag zou willen? Om deze vraag te kunnen beantwoorden moet Maya de confrontatie aangaan met de geheimen en het bedrog uit haar eigen verleden, voordat ze de ongelooflijke waarheid aankan over haar man - en zichzelf.

****

Harlan Coben blijft een krak in het verzinnen van verhalen. Een standalone deze De verbeelding en dat is echt wel spijtig, Maya maar ook haar kompaan Shane zijn zeer sympathieke figuren waar je gerust nog veel meer van had willen horen.

Veel hoeven we hier eigenlijk niet te zeggen. Coben is en blijft een schrijver van kaliber, een groot kaliber. Zijn plot is schitterend en zonder trucs zet hij de lezer voortdurend op het verkeerde been, een prestatie tegenwoordig. Het mag duidelijk zijn dat de lezer meer dan eens verrast wordt, het einde is zelfs verbluffend, niet te geloven, je zou het zomaar herlezen om er toch maar een andere kijk op te krijgen. Spannend is het ook al weer. Humor is hier echter minder vertegenwoordigd.

Harlan Coben is een groot schrijver en De verbeelding is sterk aan te bevelen, voilà.

Eerder: Houvast, Eens beloofd, Verloren, Schaduwleven, Verzoeking, Vals spel, Tegenwerking, Vermist, Ontwricht, De onschuldigen, Blijf dichtbij, Levenslijn, Zes jaar, Ik mis je

Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2016) - 380 blz.
Oorspronkelijke titel: Fool Me Once
Vertaling: Martin Jansen in de Wal

Zitten is het nieuwe roken - Katja de Bruin

Wie gezond probeert te leven, eet zo bewust mogelijk en beweegt regelmatig. Maar wat nog niet is doorgedrongen, is dat we met z'n allen veel te veel zitten: in de auto, op het werk, op school en in zorginstellingen. Zelfs onze vrije tijd brengen we het liefst zittend door.

Waarom zitten we zo graag? En wat zijn de kwalijke gevolgen daarvan voor onze gezondheid?

Katja de Bruin is een zitter die ging staan. In dit boek zet ze feiten, meningen en ervaringen over zitten en staan op een rij.

***

Dit was weer eens een interessant boekje. Met zijn allen zitten we veel te veel. Als je daar ook maar even over nadenkt, merk je dat je automatisch gaat zitten als je kan, zoveel mogelijk. Soms kan het uiteraard ook niet anders.

De auteur stelt enkele opties voor om hierin verandering te brengen. Ze wil niemand bekeren. Maar toch zijn er duidelijk goede redenen om minder te gaan zitten en meer te bewegen. En het is ook gewoon fijner dan de hele dag zitten. Wie heeft het al niet eens voor gehad dat hij/zij denkt dat je stijf bent gezeten? Vele bekende mensen werken staand en het is nu misschien een soort van hype maar het is zeker geen nieuw fenomeen. Ook vroeger werd er al staand gewerkt, Leonardo Da Vinci, Winston Churchill en Darwin om er maar enkele te noemen.

Na het lezen van dit boekje begin je hier over na te denken en betrap je je erop dat je er rekening mee begint te houden. Het meest frappante inzicht vond ik persoonlijk dat een uurtje sporten na een hele dag zitten niet zoveel effect heeft als men zou verwachten. Het kan natuurlijk wel deugd doen. Regelmatig gaan staan en tussendoor bewegen heeft echter wel effect.

Minder zitten en meer staan en bewegen. Een goede leuze.

Uitgeverij: De Geus (2015) - 186 blz.

Voor de val - Noah Hawley

Op een mistige zomeravond gaan elf mensen in Martha's Vineyard aan boord van een klein privévliegtuigje: tien mensen voor wie dit vanzelfsprekend is, en een kunstenaar die toevallig aan boord belandt. Achttien minuten later is het vliegtuig neergestort in zee. De enige overlevenden zijn een jongetje van vier en Scott Burroughs, de kunstenaar, die het kind weet te redden.

Afgewisseld met flashbacks naar de levens van de passagiers en bemanningsleden van het vliegtuigje die het niet overleefden, ontvouwt zich het verhaal van Scott, het jongetje en de fragiele vriendschap die zich ontwikkelt tussen dit onwaarschijnlijke duo. Langzamerhand rijst het vermoeden dat er iets achter de vliegtuigcrash zat - er zijn te veel bizarre toevalligheden. Waarom zaten er zo veel invloedrijke mensen aan boord van deze vlucht? Was het ongeval een mechanische of een menselijke fout, of was er iets anders aan de hand?

***

Noah Hawley schreef sinds 1998 een vijftal boeken maar dit is niet alles. Deze Amerikaan is ook nog eens film- en televisieproducer, scenarioschrijver en componist. Hij is vooral bekend als bedenker en schrijver van de bekende televisie serie Fargo en hij schreef ook drie seizoenen van Bones.

Twee overlevenden - een vriendschap titelt de boekomslag. Inderdaad een merkwaardige en ontroerende vriendschap maar zeker niet de hoofdmoot in het boek zoals je verwacht. Uiteindelijk is het een boek met persoonlijke beschrijvingen van alle inzittenden van het kleine maar zeer luxueuze vliegtuig. Boeiend en interessant. Maar het maakt dat het boek minder als een geheel leest. Ook al zit er zeker een lijn in het boek, de vraag wat de aanleiding was tot het neerstorten van het vliegtuig.

Dit neemt niet weg dat het een boek is dat zeer vlot leest. Er is veel afwisseling en een bepaalde vorm van onderhuidse spanning. De beschrijving van elk personage is op zich spannend omdat ze boeien maar ook omdat ze eventueel een rol kunnen spelen in de centrale vraag waarom het vliegtuigje neerstortte. En het moet gezegd dat de lezer tot aan het einde in het ongewisse blijft. En het blijkt dan ook nog eens een heel erg verrassende ontknoping. Met de laatste verhalen begint het je een beetje te dagen en toch wordt je zomaar van je stoel geblazen.

Een mooi boek, op een bepaalde manier spannend, zeer beeldend, boeiende personages en een verrassende apotheose. Een echte roman.

Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2016) - 383 blz.
Oorspronkelijke titel: Before the fall
Vertaling: Carolien Metaal

Mea culpa - Clare Mackintosh

Wanneer een alleenstaande moeder de hand van haar zoontje even loslaat, gebeurt het ondenkbare: hij rent de straat over en wordt aangereden door een auto. De bestuurder rijdt door. In een fractie van een seconde verandert Jenna's wereld in een nachtmerrie. Om de vreselijke waarheid te ontlopen verhuist ze naar een afgelegen plek aan de kust in Wales, maar de herinneringen, angsten en rouw zijn allesoverheersend.

Inspecteur Ray Stevens leidt het onderzoek naar de dader. Vastbesloten om tot de bodem van de zaak te komen, zet hij zowel zijn professionele als zijn persoonlijke leven op het spel. Intussen wordt Jenna ingehaald door haar verleden, met alle verwoestende consequenties van dien...

****

Een debuut, eentje dat helemaal oké is. Clare Mackintosh heeft dit boek vanuit haar eigen ervaringen als rechercheur bij het politiekorps van Oxford geschreven. Een zaak van een doodgereden jongen met vluchtmisdrijf speelde in haar begin jaren op de achtergrond en maakte zo een indruk dat het meteen de inspiratie voor haar eerste boek werd.

Het boek heeft twee delen. In deel 1 krijg je afwisselend het wedervaren en de vlucht van Jenna te lezen en de ontwikkeling van het onderzoek van Ray en Kate. Ray heeft daarnaast ook nog wat huiselijke problemen. Dit deel leest op het gemak, traag maar toch vlot. Er gebeurt niet zo veel en het heeft een hoog roman gehalte. Pal aan het eind van dit deel is er dan een plotwending die heel erg verrast. Je hebt de neiging om terug te bladeren om te zien of dit wel juist is, zo onverwacht is het.

Vanaf deel 2 wordt het spannend. Er komt een invalshoek bij waarmee de hoofdstukken afgewisseld worden. Hiermee wordt het echter wel ongeveer duidelijk in welke richting de plot gaat evolueren. Maar de schrijfster houdt de spanning er goed in en weet de lezer toch nog te verrassen op tijd en stond.

Mackintosh heeft mooie personages maar ze zijn uitgediept op slechts bepaalde stereotype karaktertrekken. Jenna is een dramatisch persoon en dat wordt net iets teveel beschreven. Maar verder is het wel oké.

Al bij al is dit een zeer goed debuut, alhoewel ik denk dat het vooral een vrouwelijk publiek zal aanspreken. Het leest vlot en vanaf deel twee is het spannend ook al blinkt het niet uit in originaliteit. Wat wel zeker origineel is, zijn de zeer verrassende plotwendingen, knap gedaan.

Uitgeverij: De Fontein (2016) - 377 blz.
Oorspronkelijke titel: I Let You Go
Vertaling: Els Franci-Ekeler

Davidsster - Kristina Ohlsson

Tijdens een zware sneeuwstorm wordt de kleuterjuf van een joodse school in Stockholm doodgeschoten op het schoolplein. Aanvankelijk wordt gedacht aan een afrekening in het criminele circuit, omdat de partner van de kleuterjuf een bekende van de politie is. Als echter diezelfde middag twee 10-jarige jongens uit dezelfde joodse gemeenschap worden ontvoerd en de volgende dag doodgeschoten worden gevonden, neemt het politieonderzoek een heel andere wending.

*****

Kristina Ohlsson is met Davidsster aan haar vijfde thriller toe, nog steeds met Fredrika Bergman & Alex Recht in de hoofdrollen. En in haar nawoord wordt ze zowaar zelfs een klein beetje filosofisch en legt ze uit hoe ze er toe gekomen is om fulltime schrijfster te worden en dit vanaf januari 2012. Davidsster schreef ze toen en dit zelfs in Jeruzalem.

Tot nog toe is dit trouwens ook het beste boek dat ik van haar gelezen heb. Fulltime schrijven heeft duidelijk haar vruchten afgeworpen. Het boek heeft een heel goede plot en is niet simpel. De rechercheurs blijven lang in het ongewisse, zeer lang zelfs, over wat de reden van de moorden kan zijn. Met het verdwijnen van Peder Rydh uit het team, een man die zich na wat strubbelingen toch onmisbaar had gemaakt, komen ze mankracht te kort. Peder krijgt nog een rol in dit boek en kan vanaf de zijlijn toch nog zijn steentje bijdragen. En dan is er nog een derde invalshoek om de moorden te benaderen, Eden Lundell die werkt voor de Säpo, de Zweedse nationale veiligheidsdienst.

Het is een moeilijk onderzoek, te meer omdat de ouders van de vermoorde kinderen geen open kaart spelen. Een traag onderzoek dus ook. Veel actie is er niet en toch wordt de lezer steeds weer getriggerd om verder te lezen. De manier waarop langzaam maar zeker de puzzelstukjes op hun plaats vallen is mooi om te volgen en we belanden daarvoor zelfs in Israël. Uiteindelijk heeft de lezer het volledige overzicht over heel het gebeuren, wat van de verschillende politiediensten niet kan gezegd worden. Maar daar kunnen we als lezer niet mee zitten.

Zo nu en dan krijg je heel kleine stukjes Israëlische geschiedenis mee, Ohlsson schrijft in haar nawoord ook dat ze al zo lang gefascineerd is door de geschiedenis van het Joodse volk en het ontstaan van de staat Israël. Hier kan ik het toch niet laten om een boek van Leon Uris te vermelden dat reeds in 1958 verscheen: Exodus. Een prachtige roman over de ontstaansgeschiedenis van Israël. (Zie op Wikipedia of Hebban)

Davidsster is geen flitsende thriller maar heeft een goed doordachte plot en is juist daardoor spannend. Kristina Ohlsson heeft een goede keuze gemaakt om zich volledig op haar schrijverscarrière te storten. Laat ons hopen dat er nog zo een en ander uit haar pen mag vloeien en dat het dan ook nog mag vertaald worden in het Nederlands.

Eerder: Ongewenst, Verzwegen, Engelbewaarders

Uitgeverij: The House of Books (2014) - 412 blz.
Oorspronkelijke titel: Davidsstjärnor
Vertaling: Ron Bezemer

Zolang er leven is - Hendrik Groen

We leerden Hendrik Groen kennen door zijn dagboek Pogingen iets van het leven te maken. Samen met zijn vriend Evert en de andere leden van de Oud-maar-niet-dood-club probeert Hendrik zijn laatste levensjaren in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord zo aangenaam mogelijk te maken.

Van tijd tot tijd valt het Hendrik zwaar om de moed erin te houden. Gelukkig heeft hij de pen weer opgepakt. Met de hem zo kenmerkende charmante humor neemt hij de medebewoners, de directie, zijn vrienden en de ouderdom in het algemeen op de korrel, waarbij hij zichzelf zeker niet spaart.

*****

Dit tweede dagboek van de ultra sympathieke Hendrik Groen is weer hilarisch. Hoe oud of jong je ook bent of je voelt, je kan gerust een voorbeeld nemen aan het Omanido-clubje van Evert en Hendrik. Het clubje met acht leden, meer geraken er niet in het busje.

Wat ik schreef over het eerste dagboek Pogingen iets van het leven te maken, is hier volledig van toepassing en hoeft dus geen herhaling. En ook al was het maar een maand of acht geleden dat ik deze las én is het verhaal geheel vergelijkbaar, toch leef je weer helemaal mee en staan je de tranen in de ogen van het lachen en een enkele keer ook van ontroering. Vooral het relativeringsvermogen van dit clubje én de enorme positiviteit die er van uitstraalt ondanks alles, is zeer bewonderenswaardig. En je kan gerust stellen dat de maatschappij behoefte heeft aan positiviteit.

Zolang er leven is is net als het eerste boek van Groen een dikke aanrader. Smile!

Eerder: Pogingen iets van het leven te maken

Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2016) - 375 blz.