woensdag 28 oktober 2015

Geen veilige plek - Linwood Barclay

Terry en Cynthia Archer ondergingen met hun gezin een vreselijke beproeving die hun bijna het leven kostte. Zeven jaar later zijn die spanningen nog steeds voelbaar. Cynthia's trauma's betekenden bijna het einde van haar huwelijk, daarom woont ze apart van haar man en tienerdochter Grace, die onredelijk reageert op de overbezorgdheid van haar ouders.
Als de opstandige Grace haar vriend een vreemd huis in volgt, heeft dat verstrekkende gevolgen. De onberekenbare crimineel die ooit hun leven heeft gered neemt weer contact op. Terry moet verder gaan dan ooit om zijn gezin te redden...

**

In 2007 kwam het thrillerdebuut Zonder een woord uit van Linwood Barclay en dit is het vervolg hierop. Ondertussen zijn er dus wel wat jaren verstreken en zijn we reeds enkele boeken verder van deze auteur en dat laat zich voelen. Hoe dat verhaal ook al weer ging, zit onder een diepe laag stof, aangekoekt ook nog.
Geen veilige plek is een vlotte thriller, niet erg origineel of diepgaand. De plot is betrekkelijk eenvoudig maar zit wel goed in elkaar ook al lijken dingen niet te kloppen. Een crimineel, hard en meedogenloos die bij momenten een echte softie is. Terry is dan weer een vader en leraar en die komt dan weer verrassend sterk uit de bus, soms toch.
En waar Barclay in zijn vorige boeken toch wel humoristisch uit de hoek kwam, is daar hier niets van te bespeuren. Spannend is het ook niet op een enkel momentje na.
Dit boek is het minste wat ik tot nog toe van Barclay gelezen heb maar daarom is het nog geen slecht boek. Gewoon.
Eerder:  Zonder een woord, Dicht bij huis, Vrees het ergste, Kijk niet weg, Het ongeluk, Geloof je ogen, Een tik op het raam  

Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2015) - 382 blz.
Oorspronkelijke titel: No Safe House - Vertaling: Gert van Santen

dinsdag 27 oktober 2015

Zwarte dageraad - Cilla & Rolf Börjlind

Olivia Rönning wordt op een zaak gezet in de provincie Skåne. In een naburig stadje is een gruwelijke kindermoord gepleegd. Enkele dagen later volgt er nog een, in de omgeving van Stokholm: bij beide kinderen is de nek gebroken. De moorden veroorzaken een schokgolf door het hele land.
Mette Olsäter van de Rijksrecherche is betrokken bij het onderzoek. Ze verdenkt een racistische groepering. Maar als een onderzoeker van het Nationaal Instituut voor Forensische Wetenschappen iets op het spoor komt en contact opneemt met Mette, geeft de uitslag deze zaak een onverwachte wending...

****

Het schrijversduo Börjlind heeft andermaal een spannende en zeer filmische thriller afgeleverd.
Ze zetten mooie karakters neer, psychologisch weer wat meer uitgediept en we leren ze weer een beetje beter kennen, elk met zijn eigen persoonlijke issues. Altijd fijn om toffe personages op te volgen in een goede serie.
Ook al is het politieonderzoek niet helemaal geloofwaardig, onwaarschijnlijke toevalligheden, toch is het een plezier om dit te volgen. De auteurs hebben verschillende verhaallijnen en onderzoeksmogelijkheden in het onderzoek en dat maakt het boeiend. Hun maatschappelijke betrokkenheid komt ook aan bod, ditmaal de werking van racistische groeperingen. Niet te geloven hoe de breinen van sommige mensen werken en wat voor een gevolgen deze hebben.
Zwarte dageraad is niet altijd een geloofwaardig verhaal, maar dat buiten beschouwing gelaten, is het een super spannend boek dat veel leesplezier schenkt.
Eerder: Springvloed, De derde stem  

Uitgeverij: A.W. Bruna (2015) - 380 blz.
Oorspronkelijke titel: Svart gryning
Vertaling: Corry van Bree

maandag 12 oktober 2015

De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry - Rachel Joyce

Wanneer Harold Fry op een doordeweekse ochtend zijn huis verlaat om een brief te posten, weet hij nog niet dat hij op het punt staat naar de andere kant van het land te lopen. Hij draagt geen wandelschoenen, heeft geen kaart en geen telefoon bij zich. Hij weet alleen dat hij moet blijven lopen.
Tijdens zijn pelgrimstocht vanuit het zuidelijkste  puntje van Engeland naar Berwick-upon-Tweed, de noordelijkste stad van het land, ontmoet Harold Fry allerlei mensen die begaan zijn met het doel van zijn reis en die hun verhaal aan hem vertellen. Een enkeling neemt deel aan zijn voettocht. Zijn vrouw probeert er ondertussen achter te komen waarom Harold vertrok, en ze besluit hem uiteindelijk achterna te gaan. Ondanks de fysieke afstand tussen de twee komen ze steeds dichter tot elkaar.

**

Een speciale titel voor deze debuut roman maar ze dekt helemaal de lading.
Persoonlijk vind ik dit boek geen aanrader, vandaar de twee sterren, maar het is helemaal niet slecht geschreven. Inhoudelijk heeft dit boek echter niet veel te vertellen.
We leren Harold kennen doordat hij tijdens zijn reis zowat zijn hele leven overdenkt, Harold als kind maar vooral als echtgenoot en vader. Er zijn ook hoofdstukken gewijd aan Maureen, zijn vrouw, ook zij overdenkt stukken van haar leven. Het mag duidelijk zijn dat ze geen echt koppel meer zijn ook al zijn ze nog getrouwd en leven ze in hetzelfde huis. Voortdurend worden er allusies gemaakt op een voorval dat hun leven verandert heeft. En toch triggert dit de lezer niet om nieuwsgierig te worden. Slechts heel af en toe weet de auteur de lezer te raken en word je aan het denken gezet, niet genoeg voor een roman die het vooral daarvan moet hebben.
De eerste helft van dit boek is saai en het verhaal komt maar niet op gang. Als dit niet het leesclub boek was, had ik het waarschijnlijk opzij gelegd. Vanaf de tweede helft heeft het boek dan eindelijk iets te vertellen. En toch is het nog te weinig.
Originaliteit behoort ook al niet tot de kwaliteiten van het boek, voor een geroutineerd lezer is het een voorspelbaar verhaal.
Wat wel interessant was en boeiend is het proces te zien bij zowel Harold als Maureen hoe ze na jarenlang naast elkaar te hebben geleefd, mekaar terug ontdekken, ieder voor zich. Door deze onverwachtse gebeurtenis, ja zelfs voor Harold is het onverwacht, openen beiden hun ogen zich langzaam maar zeker. Een verrassing is het niet voor de lezer, je voelt van in het begin dat het goed komt tussen de twee echtelieden. En ook al wordt de reis gemaakt voor de redding van Queenie Hennessy, dit is bijzaak. Harold redt vooral zijn huwelijk en hierdoor wordt de lezer toch een beetje geraakt.

Uitgeverij: De Bezige Bij (2012) - 318 blz.
Oorspronkelijke titel: The Unlikely Pilgrimage of Harold Fry - Vertaling: Janneke Zwart

woensdag 7 oktober 2015

Wat ons niet zal doden (Millennium 4) - David Lagercrantz

Hij is een charmante man, een kritische journalist van middelbare leeftijd en uitgever van het beroemde en beruchte tijdschrift Millennium. Zij is een jonge, gecompliceerde vrouw met piercings en tattoos én ze is een hacker van wereldklasse. In Wat ons niet zal doden kruisen Mikaels en Lisbeths wegen opnieuw en gaat het verhaal van Stieg Larssons Millennium-serie verder.
Het tijdschrift Millennium heeft nieuwe eigenaren gekregen. Boze tongen beweren dat Mikael Blomkvist zijn beste tijd heeft gehad. Lisbeth Salander is rusteloos. Ze neemt risico's die ze normaal gesproken zou vermijden. Als Blomkvist een telefoontje van ene Frans Balder krijgt, hoopt hij met deze informatie de scoop te hebben die hijzelf en Millennium zo hard nodig hebben. Balder is een autoriteit op het gebied van kunstmatige intelligentie en zegt zeer gevoelige informatie te hebben over de Amerikaanse inlichtingendiensten. Ook blijkt hij contact te hebben gehad met Lisbeth ...

*****

Het vervolg op Stieg Larssons Millennium-serie titelt de kaft. En wees gerust, een andere schrijver maar zeker een waardig vervolg, dat merk je al aan de eerste bladzijde, David Lagercrantz kan schrijven.
Inhoudelijk zijn er misschien wel opmerkingen te maken, toch krijgt dit boek de volle mep van vijf sterren. Mikael en vooral Lisbeth zijn van die personages die je heel erg in je hart sluit. Maar ook met de andere personages leef je mee, bijvoorbeeld Andrei Zander, vriend en medewerker van het millennium team, is er zo eentje maar er zijn er nog. Lagercrantz is er in geslaagd om de lezer aan het boek te binden ook al is het niet op en top psychologisch uitgewerkt.
En dan zit het boek nog propvol actie, je hoeft je niet te vervelen. Zelfs de wiskundige en politicologe uitweidingen kunnen daar niets aan veranderen. Lagercrantz heeft de plot zeer goed geconstrueerd, op tijd en stond een korte opfrissing, handig ook en langzaam maar zeker drijft hij de spanning op. De werking van federale diensten wordt op de korrel genomen alsook het 'big-brother' fenomeen, helemaal actueel, hier mogen we op tijd en stond aan herinnerd worden. Maar het centrale thema is bedrijfsspionage, computertechnologie en hackers. Een intrigerend onderwerp, Lagercrantz heeft dit knap verwerkt in dit verhaal.
Aan het einde lijkt dan het verhaal zelfs nog niet 'af' te zijn. De vraag rijst onmiddellijk, komt hier nóg een vervolg op? Laat maar komen dat volgende spannend verhaal en Lisbeth Salander is een té mooi personage, die wil je absoluut terug zien.

Eerder: Millennium-serie van Stieg Larsson: Mannen die vrouwen haten, De vrouw die met vuur speelde, Gerechtigheid  

Uitgeverij: Signatuur (2015) - 446 blz.
Oorspronkelijke titel: Det som inte dödar oss - Vertaling: Geri de Boer