Simen Paulus, laatstejaarsstudent archeologie in Leuven, heeft de reputatie van een donjuan. Zijn succes bij de vrouwen is vele mannen een doorn in het oog, maar het is pas wanneer hij op stage vertrekt naar het Turkse Sagalassos dat zijn leven op een ingrijpende manier verandert.
Op de site van de antieke stad worden tweeëndertig gouden munten gevonden die na een week spoorloos verdwijnen. Paulus is de belangrijkste verdachte. Hij vlucht Turkije uit en neemt een vakantiebaantje aan in het Provinciehuis van Leuven. Enkele dagen later ontdekt een fietser een levenloos lichaam onder het balkon van de tiende verdieping.
Hoofdinspecteur Thomas Berg krijgt de opdracht uit te zoeken wat er is gebeurd. Voortdurend op de nek gezeten door invloedrijke mensen uit de stad, ontdekt hij dat het niet om een ongeluk gaat of om zelfmoord, maar om moord. En die lijkt niet alleen verband te houden met de muntendiefstal in Salagassos, maar ook met Paulus' onweerstaanbare aantrekkingskracht op vrouwen.
**
Jo Claes heeft met De blinde vlek zijn tweede thriller afgeleverd en niet onverdienstelijk.
Net zoals in zijn andere boeken maakt hij ruim gebruik van allerlei historische feiten en mythologische verhalen en zo zijn we weer wat informatie rijker, altijd meegenomen. En tussendoor maakt hij in zijn boek op tijd en stond een wandeling door Leuven en komt hij op toeristische plaatsen die niet algemeen bekend zijn. Je krijgt zó zin om
al die verborgen locaties te gaan ontdekken. Aangezien Leuven voor mij niet onbekend is, gaat het er waarschijnlijk nog wel eens van komen.
Daarnaast vertelt hij uiteraard ook nog een misdaadverhaal. Het boek kwam traag op gang. Dit kwam gedeeltelijk doordat Claes het chronologisch heeft willen houden. Eerst is er de muntendiefstal in het Turkse Salagassos en de kennismaking met Simen Paulus. In een tweede korte deel komen we terecht in Lille waar hoofdinspecteur Thomas Berg zijn vriendin opzoekt. Uiteindelijk is er dan het derde deel van het boek met de moord en het daaropvolgende onderzoek. Een chronologische volgorde leest gemakkelijk maar hier is het toch ten koste van de spanning gegaan.
Nog een minpunt is dat het moordonderzoek gekunsteld overkomt. Het onderzoek klopt, dat wel, alle verhaallijnen blijken trouwens ook hun functie te hebben in de ontknoping van het verhaal, zelfs de zijdelingse en persoonlijke. Alles is duidelijk voor de lezer, tot in de details, je hoeft niet erg na te denken. Dat heeft echter wel het gevolg dat je er als lezer niet bij betrokken wordt, het verhaal grijpt niet.
Verder is dit een vlot lezend boek. Thomas Berg is een interessant inspecteur die je nog wilt tegenkomen in volgende boeken. Jo Claes verdient zeker zijn plaats in het thrillerlandschap.
Eerder: Het oog van de naald, De zaak Torfs Uitgeverij: Houtekiet (2009) - 382 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten