donderdag 30 mei 2013

De discipel - Hjorth Rosenfeldt

Vijftien jaar nadat seriemoordenaar Edward Hinde door toedoen van psycholoog Sebastian Bergman achter de tralies belandde, worden in de omgeving van Stockholm de lichamen van enkele vrouwen gevonden. Ze zijn vermoord op een gewelddadige wijze, die tot in detail overeenkomt met de werkwijze van Hinde, maar hij zit nog steeds in de gevangenis.
Sebastian Bergman grijpt de gelegenheid om bij het onderzoek te worden betrokken met beide handen aan. Zijn kennis van de oude zaak is voor het politieteam meer dan bruikbaar, en het onderzoek biedt hem bovendien de mogelijkheid om bij zijn dochter in de buurt te zijn. Al snel blijken de moorden inderdaad met elkaar te maken te hebben - en met Bergman zelf, op een manier die hij zich nooit had kunnen voorstellen.

*****

Deze tweede thriller van het schrijversduo Hjorth Rosenfeldt leunt sterk aan bij hun vorige Wat verborgen is.
De volledige crew van hun eerste maakt ook nu weer de dienst uit en Sebastian Bergman is nog altijd zijn meest egocentrische en irritante zelf. Zo mogelijk zelfs nog erger. Hij legt totaal geen empathie aan de dag en gebruikt en misbruikt mensen waar mogelijk. Je houdt het bijna niet voor mogelijk.
Toch is hij het die het hele verhaal draagt, want de andere personages, zowel het team als de slachtoffers, zijn niet uitgewerkt of slechts zeer kort. Desondanks zijn de auteurs er toch in geslaagd om de lezer te blijven boeien en een goede plot uit te werken. 
Stap voor stap wordt de ware toedracht duidelijk. De lezer krijgt deze wel eerder mee dan het team. Op tijd en stond kruipen de auteurs in de huid van de moordenaar en komen we een en ander te weten over het motief van de moorden en de moordenaar zelf. En toch is het nog spannend, ook al wordt de toedracht goed uitgespeld en moet je als lezer niet erg nadenken.
Originaliteit is ook niet hun sterkste kant maar af en toe weten ze de lezer toch eens te verrassen. 
Heel het boek door creëren ze een sfeer die zeer realistisch aandoet, bijvoorbeeld de mechanismen die spelen in het team, je kunt het je zo voorstellen, zeer menselijk gebracht. De geloofwaardigheids factor is dus zeer hoog in dit boek, maar toch een maar. Helemaal aan het eind laten ze een steek vallen en krijgt de geloofwaardigheid een knauw, een kleintje maar toch.
Dan zijn er nog de enkele losse eindjes, niet alles krijgt een bevredigend antwoord en dat is toch wel een beetje jammer. Maar misschien moeten we daarvoor in het volgende boek zijn? Het zijn tenslotte de Bergmankronieken
In ieder geval is dit een zeer vlot lezend boek. Over het algemeen zeer geloofwaardig, realistisch en spannend. Vier sterren zou ik zeggen, maar omdat het boek een heel erg goede plot had en het leesplezier enorm hoog ligt met zo nu en dan zelfs een grappig moment, krijgt het toch zijn vijf sterren. Hjorth Rosenfeldt is absoluut een schrijversduo om in het oog te houden.
Eerder: Wat verborgen is

Uitgeverij: De Bezige Bij/Cargo (2012) - 518 blz.
Oorspronkelijke titel: Lärjungen - Vertaling: Geri de Boer

Geen opmerkingen: