maandag 26 november 2012

Tsjik - Wolfgang Herrndorf

Moeder in de ontwenningskliniek, vader met 'assistente' op zakenreis: Maik Klingenberg zal de grote vakantie in zijn eentje doorbrengen bij het zwembad van de ouderlijke villa. Maar dan duikt Tsjik op. Tsjik, die eigenlijk Andrej Tsjichatsjov heet, is niet bepaald een toonbeeld van integratie. Hij komt uit een van de aso-torenflats in Berlijn en heeft het op de een of andere manier tot het gymnasium weten te schoppen. Hij heeft een oude Lada gescoord en daarmee begint een tocht zonder landkaart over het platteland in hartje zomer. Tsjik wil graag naar Walachije waar zijn opa woont, maar er is in de hele provincie geen enkele wegwijzer naar Walachije te vinden.
Wat volgt, is een reis die zo grotesk, droevig, dramatisch en grappig is dat je geregeld niet meer verder kunt lezen van het lachen, maar evenmin kunt ophouden. Tsjik heeft maar één nadeel: dat het boek maar 256 bladzijden telt en dus veel te snel uit is. Maar zo gaat dat nu eenmaal met verboden tochtjes in een gejatte auto.

*****

Ik had niet de bedoeling om dit boek te lezen, maar aangezien ik geen ander boek voorhanden had, ben ik er toch maar in begonnen. Maar dit heb ik me geen moment beklaagd, integendeel. Het is werkelijk een schitterend boekje.
Het is een eenvoudig boek wat betreft concept maar het is gewoon prachtig in zijn eenvoud. Twee jongens van veertien, net rapport gehad en de vakantie staat voor de deur. Het belooft eenzaam en saai te worden. Maar dan beginnen ze aan het avontuur van hun leven.
Dit boek is pure komedie, lachen van begin tot het einde. Wat die jongens meemaken, het is niet voor te stellen. De auteur heeft een grenzeloze fantasie. Maar het zijn niet alleen de situaties die grappig zijn, ook de dialogen tussen de twee jongens zijn zeer humoristisch. En toch komt het allemaal geloofwaardig over. 
De jongens groeien doorheen het verhaal. Maik, de ik-persoon in het verhaal, vindt zichzelf een sul, niemand ziet hem staan, hij wordt niet uitgenodigd op het feest van de eeuw, de verjaardag van Tatjana Cosic, op wie hij stiekem verliefd is. Langzaam maar zeker krijgt hij meer en meer zelfvertrouwen, Tsjik blijkt een goede vriend te zijn. De wereld en de mensen zijn slecht, maar gedurende hun trip komen ze slechts die ene procent tegen die goed is. Ongewone maar mooie mensen zoals ze ontdekken.
Een prachtig boekje, geschreven met veel vaart en humor, het is een boek dat je de neiging geeft om het in één ruk uit te lezen. Een ontdekking. 

Uitgeverij: Cossee BV (2011) - 255 blz.
Oorspronkelijke titel: Tschick - Vertaling: Pauline de Bok 

De paardenjongen - Rupert Isaacson

Als Rowan tweeënhalf jaar is, wordt de diagnose gesteld dat hij autistisch is. De wereld van zijn vader Rupert Isaacson en zijn moeder Kristin stort in. Rowan lijdt aan spastische aanvallen en is onhandelbaar. Binnen korte tijd verliezen de ouders al het contact met hem.
Op een dag kruipt Rowan tijdens een wandeling door een afrastering. Lachend laat hij zich op zijn rug op de grond vallen, pal voor een grote merrie. Rupert weet als paardentrainer dat de situatie levensgevaarlijk is: één verkeerde beweging kan de merrie doen schrikken en Rowan wordt vertrapt. Wat er dan gebeurt is even bijzonder als ongelooflijk...
De paardenjongen is het unieke en hartverwarmende verhaal van Rupert en zijn zoon Rowan, die samen de therapeutische kracht van paarden ontdekken. Ze ondernemen een reis door Mongolië, de enig overgebleven plek ter wereld waar nomadenstammen volgens oude rituelen samenleven met paarden. Het wordt een reis die het uiterste vergt van het gezin en hun relatie met elkaar danig op de proef stelt, maar die hun levens ook voorgoed zal veranderen.

****

Dit is een zeer speciaal verhaal, het doet je nadenken. En als je dan zelf gezond bent of gezonde kinderen hebt, kun je je alleen maar gelukkig prijzen.
Het boek is een zoektocht naar genezing voor hun jonge autistische zoon. In eerste instantie schuimen ze de reguliere medische markt af, maar niets lijkt te helpen. Zowel vader als moeder staan gelukkig open voor alternatieven, door hun werk en leven zijn ze beiden er gedeeltelijk mee bezig en zo rijpt het plan om heling te gaan zoeken bij sjamanen. Daarvoor moeten ze een lange reis afleggen naar het ver gelegen Mongolië. In het onherbergzame woongebied van het rendiervolk leeft een krachtige sjamaan Ghoste, bij hem hopen ze op hulp, als hij wil. Want niets is zeker tijdens deze tocht, ook Rowan zelf moet immers nog willen.
Dit is een uniek verslag van een zeer ongewone reis. Autisme is voor iedereen anders en ieder gezin zoekt op zijn eigen manier verlossing. Dit gezin ontdekt dat de kracht van paarden voor hun zoon zeer heilzaam is.
Een mooi verhaal. Een verhaal van hoop. Heling is mogelijk, ook al lijkt het ondoenbaar. We moeten verder kunnen kijken, over de grenzen, figuurlijk dan. 

Uitgeverij: De Bezige Bij (2009) - 391 blz.
Oorspronkelijke titel: The Horse Boy - Vertaling: Daniëlle Stensen-Alders

Het diepe water - Felix Thijssen

Francines vader is bezeten van de droom een jacht te kopen en samen met zijn dochter de wereld over te zeilen. Maar in de loop der jaren ziet Francine die droom veranderen in een nachtmerrie. Ze zullen het nodig geld nooit bij elkaar krijgen.
Alles grijpt Francine aan om iets te verdienen. Ze brengt zelfs gestolen auto's naar Duitsland. En daarna krijgt ze een nog lucratiever klusje - simpel en zonder risico's. Maar drie dronken mannen verpesten alles.

**** 

Dit boekje was een verrassing en het was een aangename.
Niet omdat het een super spannend boek is, maar de auteur heeft zijn personages, en dan vooral Francine het hoofdpersonage mooi vorm gegeven. Het gaat hier voornamelijk over de verhouding tussen vader en dochter vanuit het dochters oogpunt dan. Als lezer kan je je helemaal inleven in haar en meeleven, soms is het zelfs aandoenlijk. Felix Thijssen heeft ook een zeer beeldende manier van schrijven, je waant je er helemaal bij.
Maar spannend is het toch ook. Het verhaal begint met de aanvaring tussen Francine en haar drie belagers. Daarna leren we de personages kennen. Langzaam maar zeker bouwt Thijssen een bepaalde vorm van spanning op, subtiel en origineel.
Het diepe water is een verrassend goed boek gebleken en heeft net dat ietsje meer. 

Uitgeverij: Luiting-Sijthoff (2006) - 271 blz

zondag 25 november 2012

Duivelspiek - Deon Meyer

Wie is de mysterieuze persoon die het recht in eigen hand neemt? De anonieme wreker die in de pers al snel de bijnaam Artemis krijgt, omdat een getuige een vrouw met een speer meent te hebben gezien op de plek waar een vermoorde pedofiel is gevonden? De politie kan uiteraard niet passief toekijken en zet de ervaren inspecteur Bennie Griessel op de zaak. Maar Griessel wordt geteisterd door zijn eigen persoonlijke problemen. Een kidnapping van een kind leidt tot de ontknoping en een schokkend einde...

****

Deze Duivelspiek heeft drie verhaallijnen. Tussen twee daarvan kan je al vlug het verband leggen, de derde, het verhaal van een escorte, lijkt er een hele tijd niets mee te maken hebben. Uiteraard valt het uiteindelijk ook op zijn plaats.
Deon Meyer heeft zijn personages heel erg goed uitgewerkt. Het is niet zomaar een misdaadverhaal, door de psychologische uitwerking is het zeer levendig geworden. Daar komen dan nog de persoonlijke perikelen van inspecteur Bennie Griessel bij. Duivelspiek is een karaktervol verhaal en het is niet moeilijk om je in te leven en zelfs mee te voelen.
Daarnaast brengt Deon Meyer dan ook nog eens een goede plot en komt hij verrassend uit de hoek, zeker aan het einde. Voor de spanning moet je ook eerder aan het einde van het boek zijn, altijd fijn maar het boek had dit eigenlijk niet nodig. Door zijn gelaagde structuur is het zo ook boeiend genoeg en je hoeft je aandacht niet te laten verslappen.
Een gelaagd boek dus, boeiend en psychologisch zeer goed uitgewerkt. Zuid-Afrika komt tot leven en het heeft een verrassende en goede plot. Eerder las ik ooit Dodemansrit, dat was een boek met meer actie.

Uitgeverij: A.W. Bruna (2012) - 447 blz.
Oorspronkelijke titel: Infanta - Vertaling: Ingrid Glorie

donderdag 15 november 2012

Geschonden vertrouwen - David Ellis

Advocaat Jason Kolarich kan de dood van zijn vrouw en dochtertje maar niet te boven komen. In de nacht dat zij overleden zat Kolarich op kantoor te wachten op een telefoontje van zijn informant Ramirez. Tevergeefs, want diezelfde nacht blijkt Ramirez te zijn vermoord. Kolarich voelt zich schuldig, niet alleen vanwege de dood van zijn vrouw en kind, maar ook vanwege de moord op zijn informant. Hij kan de klok niet meer terugdraaien, maar hij kan wel uitzoeken door wie Ramirez om het leven is gebracht. Tijdens zijn speurwerk komt Kolarich midden in een FBI-onderzoek naar een corrupte gouverneur en zijn handlangers terecht. Om uit de gevangenis te blijven betreedt hij een louche wereld van afluisterpraktijken, verraad en smeergeld...

****

David Ellis heeft met Geschonden vertrouwen een goed geconstrueerd boek afgeleverd dat meer dan gezien, of in dit geval gelezen mag worden.
Aanvankelijk krijgen we het verhaal hoe het zo gekomen is dat zijn vrouw en dochtertje gestorven zijn. Daarna begint het echte verhaal, de zoektocht naar de dood van zijn informant, indirect de oorzaak van de dood van zijn gezin naar Jasons gevoelens. Jason komt daarna in een kat en muis spel terecht in de wereld van de politiek en de strijd om de gouverneursverkiezing. Het was de moeite om dit spel zo levendig beschreven te zien.
De auteur heeft een goede, ingewikkelde plot neergepend waarin hij de spanning serieus opvoert. Al moet gezegd dat op een gegeven moment het wel erg uitgesponnen wordt en de plot hierdoor toch wel wat in elkaar zakt. Maar uiteindelijk komt hij toch nog verrassend uit de hoek aan het einde.
Het allerleukste aan het boek is toch wel de prettige schrijfstijl en vooral de humor. Ellis komt op regelmatige basis echt wel grappig uit de hoek. Het maakt de dip in het boek helemaal goed.
Geschonden vertrouwen is een goed en knap geschreven verhaal met een schitterende plot, boeiend en grappig. Het was weer een zeer prettige leeservaring.
Eerder: De zevende dag

Uitgeverij: The House of Books (2012) - 507 blz.
Oorspronkelijke titel: Breach of Trust - Vertaling: Henk Popken

woensdag 7 november 2012

Erewoord - William Lashner

Iemand probeert Victor Carl, eigenwijze advocaat te Philadelphia, erin te luizen. Wanneer zijn vroegere verloofde Julia bij hem op de stoep staat, wordt hij prompt weer verliefd. Helaas valt haar komst precies samen met de dood van haar echtgenoot, de man voor wie ze Victor destijds verliet. Hij is doodgeschoten en de moordenaar is voortvluchtig. Toeval? De politie denkt van niet, zeker niet wanneer het moordwapen in Victors slaapkamer wordt gevonden en zijn handtekening opduikt op allerlei fraudeleuze papieren. Maar Victor weet van niets. En Julia ook niet - zegt ze... Victor zal snel zijn onschuld moeten bewijzen. Hij hoeft alleen maar een betrouwbare heroïnedealer te vinden, hete curry met geit te leren eten, de gedichten van Byron te gaan lezen en één komma zeven miljoen dollar - die hij nooit heeft gehad - terug te betalen aan een moordzuchtige Russische crimineel, en dan is er geen vuiltje meer aan de lucht...

****

Een Lashner lezen is toch wel een beetje een feest en niet in het minst omdat hij zo humoristisch schrijft. De sarcastische Victor Carl is een grappig hoofdpersonage en tegelijk wekt hij meelevende gevoelens op bij de lezer. En dan schudt Lashner nog een aantal interessante personages uit zijn mouw, dat is blijkbaar traditie bij hem. Zo heeft hij ditmaal onder andere een boefje in de aanbieding dat langzamerhand uitgroeit tot een detective en dit met behulp van de nodige lachwekkende situaties. 
Maar het zijn vooral de dialogen tussen de verschillende en uiteenlopende karakters die op de lachspieren werken en die dit boek tot een schitterende leeservaring maken.
Daarnaast heeft de auteur een zeer goede plot neergezet en trakteert hij ons regelmatig op een verrassende plotwending. Het is niet altijd even spannend maar de lezer wordt toch constant uitgedaagd om verder te lezen.
Geen rechtbank verhalen ditmaal maar Erewoord is aangenaam leesvoer, zeer aangenaam leesvoer. Lashner heeft het hem weer gedaan. Top!
Eerder: De verliezers, Verdiende straf 

Uitgeverij: A.W. Bruna (2010) - 254 blz.
Oorspronkelijke titel: A Killer's Kiss - Vertaling: Riek Borgers-Hoving

dinsdag 6 november 2012

Voltooid verleden - Robert Goddard

Tijdens zijn zoektocht naar verdwenen documenten van het bedrijf Cornish China Clays wordt Jonathan Kellaway na veertig jaar weer geconfronteerd met de raadselachtige dood van zijn jeugdvriend Oliver.
Oliver was het jongste lid van de familie achter het bedrijf waar Jonathan gedurende zijn hele loopbaan heeft gewerkt. Nooit is duidelijk geworden of Oliver zichzelf van het leven heeft beroofd of dat hij vermoord is.
Het verlies van zijn jeugdvriend lijkt Jonathan te hebben verwerkt. Maar hij realiseert zich nu dat de waarheid over Olivers dood zijn hele leven heeft beheerst. Jonathan is vastbesloten die waarheid te achterhalen, tegen elke prijs ...

***

De achterflap zet je toch op het verkeerde been in dit geval. Het verhaal begint in 2010 met de aanzet tot het onderzoek. Dan springt het dadelijk naar 1968 en krijgen we het verhaal van Jonathan Kellaway van zodra hij in het familiebedrijf als student begint te werken. In zijn eerste week overlijdt Oliver. Het grootste deel van het boek wordt dit verhaal helemaal uit de doeken gedaan en volgen we Jonathan als vriend en werknemer van het familiebedrijf. Het is waarlijk een roman, van enige onderzoeksactiviteit is helemaal geen sprake meer. Zo tussendoor komt het jaar 2010 dan nog eens even op de proppen, maar dit is meer om de lezer toch nog vlug even te laten weten dat de schrijver het onderwerp toch nog niet helemaal vergeten is. 
Helemaal aan het einde van het boek krijgen we dan uiteindelijk toch nog de ontknoping en wordt het zelfs even spannend. Wat de achterflap belooft, wordt dus in enkele bladzijden gepropt. Dat stelt toch een beetje teleur.
Niettemin is dit een vlot lezend boek en Goddard zorgt ervoor dat je aandacht er bijblijft. Voor een ervaren detective of thrillerlezer is het wat van de slappe kant. De uitgeverij presenteert dit boek als een thriller, maar ik zou het eerder als een roman bestempelen met een thrillerachtige toets.

Uitgeverij: Luitingh - Sijthoff  (2012) - 382 blz.
Oorspronkelijke titel: Fault line - Vertaling: Fons Oltheten