Allan wordt 100 en dat wordt groots gevierd in het bejaardentehuis, behalve dan dat de jarige het op zijn heupen krijgt en kort voordat het feest losbarst, vertrekt. De tijd die hem rest kan hij beter besteden, vindt hij en hij klimt uit het raam en verdwijnt. Pers en burgemeester hebben het nakijken.
Allan is een nuchter type dat weinig tot geen angst kent en dat verder niet al te lang stilstaat bij zijn beslissingen, maar ad hoc handelt en het avontuur op zijn hoogbejaarde leeftijd niet schuwt. Met alle gevolgen van dien. Zo let hij even op een koffer voor iemand die maar niet terugkomt en dus gaat de koffer mee de bus in. Woeste achtervolgingen, een bonte club figuren die Allan rond zich verzamelt, hij houdt er in elk geval de vaart in. Tegelijkertijd passeren de memorabele momenten uit zijn leven én die van de twintigste-eeuwse geschiedenis de revue.
***
Het boek wordt binnenkort verfilmd staat er ook nog op de achterflap, tijdens het lezen had ik dat ook al bedacht, dit boek lijkt me daar uitermate geschikt voor. Soms vraag ik me af wie zoiets toch allemaal kan verzinnen.
Het is dus een zeer fantastisch, onwerkelijk en absurd boek. Toch heb ik minder gelachen dan ik verwacht had. En heel soms had ik wat moeite om in het verhaal te blijven zeker als er zo'n geschiedenisstukje voorbij kwam. Maar het was zeker geen geschiedenisles, eerder een zeer beknopt overzicht van de hoogtepunten van de wereldgeschiedenis en dit op een ludieke manier gebracht, maar zoals gezegd soms wat van de saaie en langdradige kant.
Een bedenking die ik me ook heb gemaakt is, dat de spelers in dit boek, het zootje ongeregeld, onder het mom van humor én de leeftijd van het hoofdpersonage, wegkomen met uiteindelijk toch criminele feiten.
Wat ik wel zeer kon appreciëren was dat impliciet dingen aan de kaak werden gesteld zoals bijvoorbeeld de adoratie van mensen voor 'belangrijke' en zodoende 'bekende' personen. Eigenlijk wordt 'belangrijkheid' in zijn totaliteit hier ontmaskerd. Uiteindelijk is het maar wat mensen er van maken en is het dan werkelijk zó belangrijk allemaal? En dan is er daar nog de hypocrisie en de 'schone schijn'. Een mens is maar een mens, hoe belangrijk of bekend ook, en dat is wel heel duidelijk na het lezen van dit boek.
Dit is een blij boek, vlot ook en plezant om te lezen, maar niet meer dan dat. En zeker grappig maar niet hilarisch.
Uitgeverij: Signatuur (2011) - 358 blz.
Oorspronkelijke titel: Hundraâringen som klev ut genom fönstret och försvann - Vertaling: Corry van Bree
Geen opmerkingen:
Een reactie posten